Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία

Οι Ψυχοδυναμικές θεραπείες, όπως και η κλασική ψυχανάλυση, συνιστούν προσεγγίσεις βοηθητικές για τους ανθρώπους, οι οποίες προήλθαν από τις ιδέες του Sigmund Freud, των συνεργατών και των μαθητών του. Ίσως μία τέτοια γενεαλογία θα μπορούσε να αποδοθεί σε όλες σχεδόν τις μορφές της «ομιλούσας θεραπείας» -εφόσον ακόμη και εκείνες που διαφέρουν ριζικά από τον τρόπο δουλειάς του Freud- έχουν επηρεαστεί με κάποιον τρόπο από αυτόν.

Οι διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις μέσα στο ψυχαναλυτικό πάνθεο έχουν ως κοινό στόχο την ανάπτυξη της ικανότητας αναγνώρισης του μη συνειδητού -την αποδοχή, δηλαδή, όλων αυτών που είναι δύσκολο και οδυνηρό να δούμε στον εαυτό μας. Αυτά τα ασυνείδητα φαινόμενα μπορεί να περιλαμβάνουν μία αίσθηση αδυναμίας (τον κίνδυνο ψυχικής αποδιοργάνωσης, κατακερματισμού, αφανισμού), τη ματαιοδοξία (ευαλωτότητα στη ντροπή, επιθυμία για τελειότητα, φαντασιώσεις παντοδυναμίας, ιδιαιτερότητας και δικαιωματικής εξουσίας), τις συγκρούσεις (εντάσεις ανάμεσα σε επιθυμίες και απαγορεύσεις, αμφιθυμία, επιδίωξη αμοιβαία αποκλειόμενων στόχων), την ηθική ανεπάρκεια (αυτοεξαπάτηση, πειρασμοί για υποκρισία, αδιαφορία απέναντι στις επιπτώσεις των πράξεων) ή τη λαγνεία, την πλεονεξία, τον ανταγωνισμό και την επιθετικότητα, φαινόμενα τα οποία η πρώιμη φροϋδική θεωρία ξεσκέπασε με ιδιαίτερο ζήλο σε μία κοινωνία αρκετά πιο ευπρεπή σε σχέση με τη σημερινή.

Από την ερευνητική σκοπιά, οι προσεγγίσεις που έχουν χαρακτηριστεί ως ψυχοδυναμικές, σύμφωνα τουλάχιστον με τη βιβλιογραφία για τη βραχύχρονη θεραπεία, έχουν αρκετές επικαλυπτόμενες πτυχές. Οι Blagys και Hilsenroth (2000), σε μία εκτεταμένη ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για τη συγκριτική ψυχοθεραπευτική διαδικασία, όπου εξέτασαν δεδομένα τα οποία πιστοποιήθηκαν από αρκετές μελέτες, προσδιόρισαν επτά παράγοντες οι οποίοι διακρίνουν την ψυχοδυναμική από τις γνωστικές-συμπεριφορικές θεραπείες. Οι ψυχοδυναμικές θεραπείες χαρακτηρίστηκαν από (1) την εστίαση στο συναίσθημα και τη συναισθηματική έκφραση, (2) τη διερεύνηση των προσπαθειών του πελάτη να αποφύγει συγκεκριμένα θέματα ή να εμπλακεί σε δραστηριότητες που καθυστερούν τη θεραπευτική διαδικασία (για παράδειγμα, επεξεργασία της αντίστασης), (3) την αναγνώριση των προτύπων στις συμπεριφορές, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις σχέσεις του ασθενή (σχέσεις με αντικείμενα), (4) την έμφαση σε παρελθούσες εμπειρίες, (5) την εστίαση σε διαπροσωπικές εμπειρίες, (6) την έμφαση στη θεραπευτική σχέση (μεταβίβαση και θεραπευτική συμμαχία) και (7) τη διερεύνηση των επιθυμιών, των ονείρων και των φαντασιώσεων (ενδοψυχικές δυναμικές). Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τέτοιες διαφορές δεν είναι διχοτομικές -δεν είναι «παρούσες» και «απούσες»- αντίθετα λαμβάνουν χώρα σε ένα συνεχές. Ο Hilsenroth (2003) συσχετίζει αυτές τις διαφορές με τη διαφορά ενός ρεοστάτη που ρυθμίζει την ένταση του φωτός και ενός διακόπτη που απλώς ανοιγοκλείνει, ότι δηλαδή, αυτές υιοθετούνται περισσότερο από τους υποστηρικτές μίας θεραπευτικής φιλοσοφίας. Κατά συνέπεια, μερικά από τα χαρακτηριστικά στα οποία κατέληξαν αυτός και ο Blagys (για παράδειγμα, το στοιχείο 3) είναι κοινά και στους γνωστικούς-συμπεριφορικούς θεραπευτές, ενώ μερικά άλλα (για παράδειγμα, το στοιχείο 2) δεν χαρακτηρίζουν πάντα την ψυχοδυναμική πρακτική -για παράδειγμα, στην κλινική εργασία με προσανατολισμό την Ψυχολογία του Εαυτού ή εκείνων με μία παραδοσιακή προσέγγιση της Ψυχολογίας του Εγώ, όταν θεωρούν ότι οι πελάτες χρειάζονται περισσότερο υποστηρικτική παρά διερευνητική θεραπεία.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Σκοπός του προγράμματος

Περιγράφουν τον ρόλο και τις δράσεις ενός Ψυχοδυναμικού Συμβούλου.
Περιγράφουν τα είδη και μοντέλα της Ψυχοδυναμικής Συμβουλευτικής.
Επιλέγουν τις κατάλληλες δεξιότητες και τεχνικές στη διεξαγωγή της Συμβουλευτικής.
Αναγνωρίζουν στοιχεία ψυχοπαθολογίας σε ενήλικες.
Ερμηνεύουν συμπεριφορές και οργανώνουν δράσεις προκειμένου να ασκούν τις συμβουλευτικές τους δεξιότητες σε ψυχοδυναμικό πλαίσιο.
Συνεργάζονται με άλλες ειδικότητες προκειμένου για τη βελτίωση της ψυχικής υγείας του πελάτη τους.
Οργανώνουν τον χώρο και τη δομή των συνεδριών τηρώντας τον κώδικα δεοντολογίας.
Μελετούν σε βάθος κοινωνικά θέματα που επηρεάζουν την ψυχική υγεία.
Εφαρμόζουν την Ψυχοδυναμική Συμβουλευτική σε όλο το φάσμα των ηλικιών με γνώμονα τις ιδιαίτερες επιθυμίες και ανάγκες των πελατών τους.Ο Σκοπός του προγράμματος είναι να εκπαιδεύσει και να καταρτίσει ψυχοθεραπευτές, ικανούς να ασκούν την ψυχοθεραπευτική τέχνη σε ψυχοδυναμικό πλαίσιο. Η εκπαίδευση στην Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία προσφέρεται σε τρεις επιμέρους κατευθύνσεις, ανάλογα με τα ιδιαίτερα επιστημονικά ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του κάθε εκπαιδευομένου.
Η πρώτη κατεύθυνση αφορά στην Ατομική Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία, η δεύτερη κατεύθυνση αφορά στην Ομαδική Ανάλυση & την Ψυχοδυναμική Θεραπεία Οικογένειας και η τρίτη κατεύθυνση αφορά στην Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία Παιδιού & Εφήβου.

Προϋποθέσεις εισαγωγής

Απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να γίνει δεκτός/η ένας σπουδαστής στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι να έχει ήδη ολοκληρώσει πανεπιστημιακές σπουδές σε ανθρωπιστικές, κοινωνικές, φιλοσοφικές ή επιστήμες υγείας και να μην είναι κάτω των 25 ετών στο πέρας της κατάρτισής του. Ο υποψήφιος σπουδαστής υποχρεούται να καταθέσει ακριβές αντίγραφο του πτυχίου του στην γραμματεία του Ινστιτούτου.

Μέθοδος μελέτης

Η σειρά μαθημάτων έχει σχεδιασθεί έτσι ώστε να γίνονται κατανοητά από όλους τους σπουδαστές. Το σύνολο της εκπαίδευσης θα πραγματοποιηθεί από εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό σύμφωνα με τις αρχές και τις μεθόδους εκπαίδευσης ενηλίκων. Το πρόγραμμα μπορεί να προσφερθεί και σε εξ αποστάσεως φοίτηση.

Αξιολόγηση - Πιστοποίηση

Για την λήψη του πιστοποιητικού ειδίκευσης στην Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα υποχρεούνται σε παρακολούθηση των εισηγήσεων-σεμιναρίων-εργαστηρίων, παράδοση γραπτών εργασιών, επιτυχή ολοκλήρωση των τελικών εξετάσεων και εκπόνηση διπλωματικής εργασίας. Ενώ όλοι οι εκπαιδευόμενοι οφείλουν να προβούν σε προσωπική θεραπεία και εποπτευόμενη πρακτική άσκηση.

Εφόσον οι σπουδαστές ολοκληρώσουν επιτυχώς το σύνολο των προαπαιτούμενων τούς χορηγείται πιστοποιητικό επιμόρφωσης και κατάρτισης στην Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία της κατεύθυνσης επιλογής τους, καθώς και το δίπλωμα του Ψυχοδυναμικού Ψυχοθεραπευτή από την European Association of Psychodynamic Psychotherapy και υπό προϋποθέσεις μπορούν να ενταχθούν στην International Association of Relational Psychoanalysis & Psychotherapy, στην International Association for Counseling, καθως και την International Association of Group Psychotherapy and Group Processes.

Διάρκεια σπουδών

Το πρόγραμμα τέσσερα έτη, ήτοι οκτώ εκπαιδευτικά εξάμηνα και οι σπουδαστές καλούνται σε εβδομαδιαίες συναντήσεις διάρκειας 3 ωρών, καθώς και σε συμμετοχή σε μαραθώνια σεμινάρια και εργαστήρια. Τα δύο πρώτα έτη είναι κοινά για όλες τις κατευθύνσεις σπουδών, ενώ τα επόμενα δύο έτη οι σπουδαστές καλούνται σε επιλογή μίας εκ των προσφερομένων κατευθύνσεων.

ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Θεματικές ενότητες 1ου έτους

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το πρώτο έτος είναι οι ακόλουθες:
1. Εισαγωγή στη Φροϋδική Σκέψη, 30 ώρες.
2. Εισαγωγή στην Ψυχοδυναμική Σκέψη: η Σχολή των Αντικειμενότροπων Σχέσεων, 30 ώρες.
3. Ψυχαναλυτική Ψυχοπαθολογία, 30 ώρες.
4. Φαρμακολογία, 15 ώρες.
5. Νευροβιολογία και Ψυχικό Υπόστρωμα Ψυχικών Διαταραχών, 15 ώρες.

Θεματικές ενότητες 2ου έτους

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το δεύτερο έτος είναι τα ακόλουθα:

6. Ψυχαναλυτικές Διαδικασίες και Πρακτικές Εφαρμογές, 50 ώρες.

7. Εισαγωγή στην Ατομική Ψυχολογία και την Ψυχολογία του Εγώ, 15 ώρες.

8. Ψυχοδυναμικό Counselling, 50 ώρες.

9. Εισαγωγή στην Ερμηνεία των ονείρων, 50 ώρες.

Κατεύθυνση ατομικής ψυχοδυναμικής ψυχοθεραπείας 3ο & 4ο έτος

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το τρίτο έτος είναι οι ακόλουθες:

10. Τεχνικές Ανάλυσης των Ονείρων, 50 ώρες.

11. Εκπαίδευση στην προβλητική δοκιμασία Θεματικής Αντίληψης του Harvard (Τ.Α.Τ.), 50 ώρες.

12. Βραχεία Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία, 50 ώρες.

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το τέταρτο έτος είναι οι ακόλουθες:

13. Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία μακράς διάρκειας, 60 ώρες.

14. Ψυχοδυναμική Ψυχιατρική, 60 ώρες.

-Εκπόνηση Διπλωματικής Εργασίας

Κατεύθυνση ομαδικής ανάλυσης & ψυχοδυναμικής θεραπείας 3ο & 4ο έτος

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το τρίτο έτος είναι οι ακόλουθες:

15. Ομαδική Ψυχοθεραπεία, 40 ώρες.

16. Ψυχοδυναμική Θεραπεία Οικογένειας., 40 ώρες.

17. Το όνειρο στην Ομαδική Ανάλυσης, 30 ώρες.

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το τέταρτο έτος είναι οι ακόλουθες:

18. Επιλογή Συντρόφου & Οικογενειακά Μυστικά, 40 ώρες.

19. Ψυχοδυναμική Θεραπεία Ομάδας, 40 ώρες.

20. Δυναμικά Συστήματα Ομάδας και Οικογένειας, 40 ώρες.

-Εκπόνηση Διπλωματικής Εργασίας

Κατεύθυνση στην ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία παιδιών & εφήβων 3ο & 4ο έτος

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το τρίτο έτος είναι οι ακόλουθες:

21. Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία, 40 ώρες.

22. Ψυχαναλυτική Ψυχοπαιδαγωγική, 40 ώρες.

23. Ψυχανάλυση και Παιδιατρική, 40 ώρες.

Οι Θεματικές Ενότητες που θα διδαχτούν κατά το τέταρτο έτος είναι οι ακόλουθες:

24. Ψυχαναλυτική Θεραπεία Παιδιών, 40 ώρες.

25. Ψυχαναλυτική Θεραπεία Εφήβων, 40 ώρες.

26. Όταν οι γονείς χωρίζουν, 40 ώρες.

-Εκπόνηση Διπλωματικής Εργασίας

Προσωπική θεραπεία

Οι εκπαιδευόμενοι καλούνται να πραγματοποιήσουν προσωπική θεραπεία ομαδική και ατομική διάρκειας 200 ωρών με αναγνωρισμένο ψυχοδυναμικό ψυχοθεραπευτή ή ψυχαναλυτή ή ψυχαναλυτικό ψυχοθεραπευτή.

Πρακτική άσκηση

Όλοι οι σπουδαστές υποχρεούνται σε εποπτευόμενη κλινική πρακτική άσκηση διάρκειας 320 ωρών, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε σε ιδιωτικά γραφεία, είτε στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας – E.I.C.P. (τέως Ψυχολογικό Κέντρο Χανίων), είτε στους φορείς με τους οποίους αυτό συνεργάζεται. Ο εκπαιδευόμενος υποχρεούται ανά 4 ώρες άσκησης ψυχολογικής θεραπείας να πραγματοποιεί 1 τουλάχιστον ώρα εποπτείας είτε από μέλος – διδάσκοντα του ινστιτούτου, είτε από τον προσωπικό του θεραπευτή, είτε από τον υπεύθυνο Σύμβουλο της συνεργαζόμενης δομής, εφόσον αυτός είναι συστημικής ή συστημικής αναλυτικής προσέγγισης.

Ενδεικτικά εγχειρίδια - Βιβλιογραφία

Το σύνολο των σημειώσεων δίδεται από το ΨΚΧ.

Οι σπουδαστές καλούνται σε αγορά των εγχειριδίων που έπονται:

Adler, A. (1974). «Τα Προβληματικά Παιδιά». Αθήνα: Μπουκουμάνης.
Adler, A. (1980). «Ο Προβληματικός Χαρακτήρ: Πρακτικές Εφαρμογές». Αθήνα: Γκοβότσης.
Adler, A. (1974). «Οι νευρώσεις και η ερμηνεία τους: 37 ατομικές περιπτώσεις». Αθήνα: Μπουκουμάνης.
Adler, A. (1974). «Το νόημα της ζωής». Αθήνα: Επίκουρος.
Adler, A. (1978). «Η γνώση της ζωής». Αθήνα: Επίκουρος.
Adler, A., Jung, C., G., Freud, S. (1992). «Ο γάμος ως ψυχολογική σχέση». Αθήνα: Επίκουρος.
Filloux, J., C. (2011). «Παιδαγωγική και Ψυχανάλυση». Αθήνα: Gutenberg.
Βαμβαλής, Γ. (2014). «Ξανα-διαβάζοντας τον Φρόυντ». Αθήνα: Επίκουρος.
Βασλαματζής, Γ., Μανιαδάκης, Γ., Ρήγας, Δ. (επιμ), (2006): «Μαρία Βοναπάρτη: Πρόσωπο της Ιστορίας και της Ψυχανάλυσης». Αθήνα: Κέδρος.
Βασλαματζής, Γ., κ.α. (2005). «Ο οριακός ασθενής: ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία σε κλινικό πλαίσιο». Αθήνα: Καστανιώτης.
Bollas, C. (1987). “The shadow of the object: psychoanalysis of the unthought known”. London: Free Association Books.
Bourdin, D. (2005). «Η ψυχανάλυση από τον Φρόυντ ως τις μέρες μας». Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική.
Edmundson, M. (2009). «Ο θάνατος του Σίγκμουντ Φρόυντ και η κληρονομιά των τελευταίων ημερών του». Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκης.
Freud, S. (2014). «Πέρα από την αρχή της ευχαρίστησης». Αθήνα: Πλέθρον.
Freud, S. (2012). «Ναρκισσισμός, μαζοχισμός, φετιχισμός». Αθήνα: Νίκας.
Freud, S. (2010). «Μαθήματα Ψυχικής Ανατομίας». Αθήνα: Εκδόσεις Ροές.
Freud, S. (2011). «Το Εγώ και το Αυτό». Αθήνα: Νίκας.
Freud, S. (2011). «Ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ». Αθήνα: Νίκας.
Gabbard, O., G. (2012). «Η Ψυχοδυναμική ψυχιατρική στην κλινική πράξη». Αθήνα: Βήτα.
Gabbard, O., G. (2012). «Ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία μακράς διάρκειας». Αθήνα: Κοινός τόπος ψυχιατρικής, νευροεπιστημών και επιστημών του ανθρώπου.
Gerson, M., J. (2015). «Ο Πλαισιωμένος Εαυτός: Απορτίωση Ψυχοδυναμικής και Συστημικής Θεραπείας Ζεύγους και Οικογένειας». Αθήνα: Καστανίωτης.
Γκρίνσον, Ρ. (2009). «Η τεχνική της ψυχανάλυσης: Θεωρία και Πράξη». Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
Fizzarotti – Selvaggi, S., Γιαννακούλας, Α. (2007). «Το Ψυχοδυναμικό counselling». Αθήνα: Καστανιώτης.
Kernberg, O.F. (1987). An ego psychology-object relations theory approach to the transference, “Psychoanalytic Quarterly”, 56, p. 197–221.
Klein, M. (1946). Notes on some schizoid mechanisms, “International Journal of Psychoanalysis”, 27, p. 99–110.
Laplanche, J., Pontalis, J., B. (2008). «Το λεξιλόγιο της Ψυχανάλυσης». Αθήνα: Κέδρος.
Λούντβικ, Ι. (1998). ” Αντικειμενότροπες σχέσεις και ψυχοθεραπεία”. Αθήνα: Καστανιώτης.
Malan, D. (2005). «Ατομική Ψυχοθεραπεία και η επιστήμη της Ψυχοδυναμιής». Θεσσαλονίκη: University Studio Press.
Μαρούδα-Χατζούλη, Α. (2014). «Η ανάγκη του ανήκειν: ομαδικότητα και συγκρούσεις στις ομάδες: μια ψυχοδυναμική προσέγγιση». Αθήνα: Παπαζήσης.
Mcloughlin, B. (2001). «Ψυχοδυναμική Συμβουλευτική». Αθήνα: Καστανιώτης.
Mcwilliams, N. (2006). «Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία: ένας οδηγός για επαγγελματίες». Θεσ/νίκη: Ινστιτούτο Ψυχολογίας και Υγείας.
McWilliams, N. (2012). «Ψυχαναλυτική Διάγνωση». Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Ψυχολογίας και Υγείας.
Ναυρίδης, Κ. (2005). «Ψυχολογία των Ομάδων: Κλινική Ψυχοδυναμική Προσέγγιση». Αθήνα: Παπαζήσης.
Dolto, F. (1999). «Σεμινάριο Ψυχανάλυσης Παιδιών» (Τόμοι, Α,Β,Γ). Αθήνα: Εστία.
Dolto, F. (2000). «Ψυχανάλυση και Παιδιατρική». Αθήνα: Καστανιώτης.
Dolto, F., Angelino, I. (2011). «Όταν οι γονείς χωρίζουν». Αθήνα: Εστία.
Πανοπούλου-Μαράτου, Ο. (1998). «Παιδί, επιστήμη και ψυχανάλυση». Αθήνα: Καστανιώτης.
Φρόυντ, Α. (1978). «Το Εγώ και οι μηχανισμοί άμυνας». Αθήνα: Καστανιώτης.
Φρόυντ, Σ. (2014). «Η ερμηνεία των ονείρων». Αθήνα: Επίκουρος.
Φρόυντ, Σ. (1996). «Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση». Αθήνα: Επίκουρος.
Φρόυντ, Σ. (1991). «Τρεις μελέτες για τη θεωρία της σεξουαλικότητας». Αθήνα: Επίκουρος.
Φρόυντ, Σ. (1987). «Η Τεχνική της ερμηνείας των ονείρων». Αθήνα: Δαμιανός.
Φρόυντ, Σ., Μπρόιερ, Γ. (2002). «Μελέτες για την υστερία». Αθήνα: Επίκουρος.
Φρόυντ, Σ. (2014). «Πέντε ιστορικά ασθενείας». Αθήνα: Επίκουρος.
Sandler, J. (1968). “Psychoanalysis: an introductory survey”. In, Joffe, W.G. (ed), «What is psychoanalysis». London: The Institute of Psychoanalysis.
Tisseron, S. (2014). «Οικογενειακά Μυστικά». Αθήνα: Άργα.
Welldon, E. (1997). «Η σκοτεινή πλευρά της μητρότητας». Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Winnicott, W., D. (2016). “Διαδικασίες ωρίμανσης και διευκολυντικό περιβάλλον. Μελέτες για τη θεωρία της συναισθηματικής ανάπτυξης”. Αθήνα: ΕΠΕΚΕΙΝΑ.
Winnicott, W., D. (2010). “Φόβος Κατάρρευσης “. Αθήνα: ΑΓΡΑ.
Winnicott, W., D. (2017). “Η Ανθρώπινη Φύση”. Αθήνα: ΑΡΜΟΣ.
Winnicott, W., D. (1986). “Holding and Interpretation. Fragment of an Analysis”. London: Karnac Books.

Πιστοποιήσεις

Το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα είναι αναγνωρισμένο από την European Association of Psychodynamic Psychotherapy, ενώ μοριοδοτείται ως μεταπτυχιακή επιμόρφωση επί του συνόλου των ωρών από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης.

Κόστος προγράμματος

Το συνολικό κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα 9.000€ με ΦΠΑ.

Έκπτωση 5% παρέχεται με την εφάπαξ καταβολή του ποσού.

Δυνατότητα πληρωμής σε 12 άτοκες δόσεις με χρήση πιστωτικής κάρτας.

DOWNLOAD : Οδηγός σπουδών & αίτηση υποψηφιότητας

Εδώ μπορείτε να κατεβάσετε τον οδηγό σπουδών σε .pdf αρχείο.

Εφόσον ενδιαφέρεστε για το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα συμπληρώστε την Αίτηση Υποψηφίου και αποστείλτε την στο email: grammateia@psychologychania.gr ή στο info@psychologychania.gr προκειμένου να επικοινωνήσουμε άμεσα μαζί σας.